Kopalnia Manton i pierwszy szpital miejski
W 1898 roku otwarto kolejną kopalnię. Tym razem na południowo wschodnich obrzeżach miasta w Manton. Pomimo, iż prace badawcze kopalnia zaczęła w 1898 roku to węgiel zaczęła produkować dopiero w 1906 roku. Należała ona do Wigan Coal and Iron Company Ltd. Jej otwarcie spowodowało, że w 1900 roku połowa pracującej ludności Worksop była zatrudniona w górnictwie. Kopalnia Manton spowodowała napływ nowych robotników z całej Wielkiej Brytanii a miasto szybko rozbudowywało się na wschód. Na Mantonie wybudowano nowe ulice i domy.
Życie w Worksop na przełomie XIX i XX wieku nie było łatwe. Płace były niskie. Człowiek, który zarabiał funta tygodniowo miał o wiele więcej szczęścia niż jego sąsiedzi. Dzienna stawka górnika – 6/9 pensa lub 7/6 pensa zdawała się dosyć wysoka, ale rzadko kiedy mogli oni pracować więcej niż dwie zmiany tygodniowo. (1 funt był równy 20 szylingom a 1 szyling 12 pensom). Płace w rolnictwie też nie były wysokie, choć pracujący w nim ludzie mogli cieszyć się darmowym mlekiem, ziemniakami i produktami rolnymi. Mogli także uprawiać własne ogródki. Wiele młodych kobiet pracowało, jako służące. Była to dosyć opłacalna praca pozwalająca zarobić 20 funtów rocznie. Oprócz wydatków na jedzenie każda rodzina musiała opłacić czynsz za mieszkanie, który oscylował od 2 funtów miesięcznie w najuboższych dzielnicach, 3 funtów za czteropokojowy dom, po 10 funtów miesięcznie za duży czteroosobowy dom z kuchnią, jadalnią, łazienką, salonem i spiżarnią.
W 1900 roku przy ulicy Sandy Lane wybudowano The Worksop Brick Company. Firma produkowała cement i cegły, które wypalano w tutejszych piecach. Krzemowe cegły wykorzystywane były w tutejszym przemyśle górniczym. Od 1929 roku firma zmieniła nazwę na General Refractories. Dziś fabryka już nie istnieje a budynki zostały wyburzone w 2008 roku.
Na przełomie XIX i XX wieku w wyniku otwarcia kopalni znacznie wzrosła liczba mieszkańców miasta. Oprócz nowych domów i osiedli konieczny był nowy cmentarz. Wcześniej zmarłych grzebano na cmentarzu za kościołem Priory (wiele nagrobków z XVIII i XIX wieku stoi tam do dziś). W 1901 roku otwarto cmentarz miejski przy Retford Road na Mantonie wraz z kaplicą. Cmentarz ma powierzchnię 16 akrów.
W 1902 roku otwarto salę dla chorych na Kilton Hill. Mogła ona pomieścić 84 pacjentów. Był to początek Worksop Infirmary Hospital, który przerodził się w drugiej połowie XX wieku w Bassetlaw Hospital. W 1911 roku otwarto tu oddział chorób zakaźnych i sanatorium.
Dla każdego Brytyjczyka miejscem, bez którego nie wyobraża sobie codziennego życia jest pub. W odróżnieniu od lokali, do których wstęp mieli jedynie członkowie pewnej społeczności lub klubu puby są otwarte dla wszystkich – stąd nazwa „public house”, która została później skrócona do słowa „pub”. W brytyjskiej społeczności pub to nie tylko lokal gdzie można napić się piwa, to przede wszystkim miejsce spotkań okolicznych mieszkańców, miejsce gdzie spędza się wolny czas, gdzie rozmawia się o interesach, gra w gry lub wspólnie ogląda się mecz w telewizji.
W Worksop puby istniały już w średniowieczu. Nie przetrwały one jednak próby czasu, gdyż jak większość budynków w mieście były drewniane. Pierwszym pubem, o którym wiemy był Angel Inn z 1613 roku, który spłonął w 1653 roku. Pub został odbudowany w XVII wieku ale został ostatecznie zamknięty w 1909 roku. Około 1745 roku przy Bridge Street istniały Old Ship Inn (na rogu z Market Place), Unicorn, the Wheatsheaf, the Plumbers’ Arms oraz Red Lion. W 1789 roku powstał Lion Hotel przy Bridge Street i Bull Inn, który szybko zmienił nazwę na Royal Hotel. Na Mantonie na przełomie XIX i XX wieku najsławniejszym pubem był Black Swan, który ostatecznie został zamknięty w 1966 roku.
W 1912 roku szpital przy ulicy Watson (Cottage Hospital) został rozbudowany o nowy oddział dziecięcy z okazji koronacji króla Jerzego V. Pieniądze na rozbudowę przeznaczył nowy właściciel Worksop Manor Sir John Robinson. W 1924 roku powstały kolejne nowe oddziały, których koszt budowy tym razem pokrył książę Portland. Szpital rozbudowywał się wzdłuż Memorial Avenue.
W tym samym 1912 roku przy pomocy finansowej Sir Johna Robinsona, który wyłożył na ten cel 1500 funtów przy Newcastle Street wybudowano anglikański kościół świętej Anny.