Worksop w XIX wieku

W 1839 roku Henry Charles Howard trzynasty książę Norfolk postanowił sprzedać dwór w Worksop (Worksop Manor). Skupił się na przywróceniu świetności zamkowi Arundel oraz swoim posiadłościom w hrabstwie Essex. W związku z tym zrezygnował z utrzymywania dworu pod Worksop. Sprzedał ją wraz z całym parkiem rezydującemu w Clumber Park Henry’emu Pelham – Clinton, czwartemu księciu Newcastle za 375 tysięcy funtów. Szybko okazało się, że księciu Newcastle wcale nie zależało na dworze, ale na poszerzeniu ziem do niego należących. Uznał, że utrzymanie Worksop Manor jest zbyt kosztowne i nakazał go rozebrać. Część wyposażenia dworu trafiła do posiadłości księcia w Clumber House a reszta została sprzedana. Część gospodarcza domu pozostała (parter północnego skrzydła) i została przebudowana w duży budynek, w którym początkowo mieszkali pracownicy parku.  W kolejnych latach dom ten kupił Henry Thomas Foley - piąty baron Foley. Zajmował Worksop Manor przez czternaście lat i w 1891 roku sprzedał posiadłość Sir Johnowi Robinsonowi miejscowemu biznesmenowi, browarnikowi, kupcowi, producentowi cegły i słodu, właścicielowi 600 pubów w Nottinghamshire. Robinson otworzył na terenie Worksop Manor stadninę koni, które stały się sławne w wielu gonitwach na torach w Derby i Doncaster. Po jego śmierci Manor House odziedziczył jego bratanek kapitan John Farr i jego rodzina. Obecnie posiadłość wraz z parkiem jest niedostępna dla zwiedzających.

W 1840 roku w mieście za 3.000 tysiące funtów wybudowano pierwszy kościół katolicki przy ulicy Park Street, który stoi tu i działa do dziś. Od 1780 roku katolicka wspólnota z Worksop zbierała się w kaplicy Worksop Manor należącej do katolika Charlesa dziesiątego księcia Norfolk. Nowy właściciel Worksop Manor był protestantem i nie darzył sympatią katolików, dlatego z pomocą księcia Norfolk wybudowano dla nich nową świątynie właśnie przy Park Street. Przed kościołem pod wezwaniem św. Marii zostali pochowani pierwsi proboszczowie tej katolickiej parafii.

Szybko rozwijające się i rozbudowujące się miasto zaczęło mieć duży problem z utrzymaniem czystości i z chorobami zakaźnymi. To właśnie wtedy, aby zapobiec tej sytuacji powołano w Worksop Lokalną Radę Zdrowia (Local Board of Health), która stała się zalążkiem miejskiego samorządu. Pierwsza rada składała się z dziewięciu osób i została wybrana w 1852 roku. Od 1878 roku w wyniku działania rady doprowadzano bieżącą wodę rurami kanalizacyjnymi do mieszkań w Worksop. Wcześniej woda w mieście pochodziła z ulicznych pomp i studni. Najbardziej znanym przewodniczącym rady w tamtych czasach był Joseph Garside. Po ojcu odziedziczył tartak przy Priorswell Road. Rozbudował go w największy i najlepiej prosperujący tartak w całym mieście. W 1881 roku wybudowano stację wodociągową na polach przy Kilton. Budynek Barcebridge Pumping Station zawierał pompy wodne pompujące do rur 400 tysięcy galonów wody w przeciągu 12 godzin. Pompy były napędzane silnikiem na węgiel, który po II wojnie światowej zastąpiono silnikami elektrycznymi. Charakterystyczny budynek z wysokim kominem, choć obecnie nieużywany, stoi do dziś na polach w okolicy rzeki Ryton przy ulicy High Hoe Road.

W 1851 roku u szczytu ulicy Potter Street przy placu rynkowym wybudowany budynek znany, jako Corn Exchange. Dom używany początkowo jako magazyn zboża sprzedawanego na rynku zaczął mieć również inne zastosowanie. Na parterze odbywały się zebrania, przeróżne imprezy i uroczystości. Sale te używane były również przez Sąd Powiatowy oraz Reading Society and Mechanics Institute, który rozpoczął tworzenie biblioteki miejskiej i czytelni. Budynek Corn Exchange został oficjalnie przekazany dla Local Board of Health w 1882 roku i stał się ratuszem miejskim.

Teren pomiędzy ulicami Norfolk Street, Westgate, Bridge Street i Castle Street na przełomie XIX i XX wieku był najgorszą częścią miasta zamieszkałą przez najuboższych mieszkańców. Kwadrat tych kilku niedużych ulic z zaniedbanymi i przygnębiającymi budynkami zwany był przez mieszkańców Worksop Bedlam Square („Skwer Domu Wariatów”). Budynki na tym terenie tworzyły jedną całość tak, że na jego wewnętrzne podwórko można było wejść jedynie przez jedno wąskie przejście od Castle Street. Pod koniec XVII wieku najsławniejszą mieszkanką Bedlam Square stała się Caroline Moore znana, jako Cal Crow, która miała wśród mieszkańców Bedlam największe poważanie. Paradoksalnie to właśnie ten teren był kolebką Worksop i miejscem, obok którego William de Lovetot w XI wieku wybudował swój zamek. Bedlam Square zostało wyburzone na początku XX wieku i zastąpione przez nowe domy.

W 1871 roku przy Sandy Lane powstała fabryka Shirley Aldred Limited produkująca węgiel drzewny. W XIX wieku był on głównym materiałem opałowym w Worksop zastąpionym w późniejszych dziesięcioleciach węglem kamiennym z tutejszych kopalń. Mimo wszystko węgiel drzewny produkowano tu a z do XX wieku. Od 1991 roku firma nosiła nazwę Charltan – Aldred Ltd. Została zamknięta dopiero w 2008 roku a fabryka wyburzona.

W 1885 roku w wyniku reformy okręgów wyborczych do brytyjskiego parlamentu powstał okręg Bassetlaw Division (jego granice zmieniały się cztery razy do 2010 roku). Od tego momentu Worksop posiadał własnego przedstawiciela w Londynie. Pierwszym z nich został w 1885 roku William Beckett-Denison z partii konserwatywnej (1885 - 1890). Kolejnymi parlamentarzystami z Bassetlaw byli: Frederick Milner - konserwatysta (1890 - 1906), Frank Newnes - liberał (1906 - 1910), William Elis Hume-Williams - konserwatysta (1910 - 1929), Malcolm McDonald - Partia Pracy (1929 - 1931) Narodowa Partia Pracy (1931 - 1935), Frederick Bellenger - Partia Pracy (1935 - 1968), Joe Ashton - Partia Pracy (1968 - 2001), John Mann - Partia Pracy (2001 - do dziś).

Na przełomie XIX i XX wieku popularnym środkiem lokomocji w Worksop i okolicach stał się rower. George’a Vardy w 1891 roku otworzył w mieście pierwszą firmę produkującą rowery. Specjalizował się w modelu noszącym nazwę „Dukeries”, który miał być idealny na wycieczki po lesie Sherwood. W 1897 roku fabryka przeniosła się z Bridge Place na ulicę Ryton Street. Na piętrze budynku odbywała się produkcja a na parterze znajdował się sklep. Najsławniejszym właścicielem roweru z Worksop w tamtych czasach był Charlie Parker, który zdobył ogromną ilość nagród za udział w wielu wyścigach rowerowych.