Nowe gałęzie przemysłu w XIX wieku

Na początku XIX wieku w Worksop rozkwitła nowa gałąź przemysłu, która przez kolejne dziesięciolecia dawała zatrudnienie mieszkańcom i przyczyniała się do jego rozwoju. Była nim produkcja słodu (malt) – ziarna (przede wszystkim jęczmienia) wykorzystywanego przy produkcji piwa i whisky. I choć produkcją słodu w mieście zajmowano się już od dziesięcioleci to właśnie wtedy rozpoczęto robić to na dużą przemysłową skalę.  Worksop doskonale się do tego nadawało, gdyż w mieście istniało kilka wodnych i parowych młynów. Najstarszym z nich był młyn przy Priory wraz ze znajdującym się za nim zbiornikiem wodnym zwanym Canch.  Młyn Priory został zamknięty w 1876 roku z powodu zanieczyszczenia zbiornika Canch. The Worksop Propietiary Mill Company był właścicielem młyna parowego przy Gateford Road. Kolejne młyny należały do firmy Albion Mill i zostały pobudowane wraz z magazynami (słodowniami) przy ulicy Eastgate w 1906 roku. Niektóre z tych budynków stoją do dziś. W 1831 roku w Worksop znajdowało się 30 słodowni należących do różnych firm. Najwięcej z nich stało przy ulicy Eastgate. Niektóre z nich stoją do dziś, choć w większość z nich mieszczą się zupełnie inne firmy.

2 lutego 1818 roku w mieście pojawiły się pierwsze usługi bankowe. Właśnie wtedy rozpoczął swoją działalność Worksop Savings Bank, który wykorzystywał do swojej działalności jedno z pomieszczeń w karczmie George Inn na rogu Bridge Street i Potter Street (dziś już nie istnieje). Ten bank był otwierany wówczas jedynie na cztery godziny w tygodniu. W 1843 roku bank przeniósł się do pobliskiego budynku, który dziś jest używany przez The York Country Savings Bank.

Drugim bankiem w mieście był bank Beckett and Company znajdujący się przy 14 Potter Street, który przeniósł się potem na Market Place. Beckett Bank został później przejęty przez Westminster Bank.

Obok Beckett Bank przy Potter Street pojawił się budynek poczty (General Post Office). Poczta znajdowała się obok budynku ratusza. Oddział poczty otwarto także na Cheapside. W 1898 roku otwarto dwa kolejne oddziały – na Sandy Lane i na Victoria Square.

W 1832 roku na północ od Gateford Henry Machin – szeryf hrabstwa Nottingham - wybudował duży dom wraz z ogrodem i przylegającym do niego gospodarstwem rolnym. Gateford Hill – bo tak nazwano całą posiadłość pozostawało w rodzinie Machin przez długie dziesięciolecia. Dziś po dobudowaniu drugiego skrzydła znajduje się tutaj dom opieki dla osób niepełnosprawnych należący do firmy prywatnej.

W 1847 roku proboszczem w kościele Priory został George Appleton. Od początku podjął starania remontu kościoła i przywrócenia jego dawnej świetności. Filarom, oknom dachom i drzwiom przywrócono romański charakter. Wybudowano nowy ołtarz i rozpoczęto budowę nowego chóru w stylu gotyckim. Prace remontowe były prowadzone przez kolejne dziesięciolecia.

W 1849 roku w Worksop otwarto stację kolejową, która stała się kolejną po kanale Chesterfield przyczyną rozwoju miasta. Od tego czasu tory kolejowe połączyły Worksop z Sheffield na zachodzie i Retford na wschodzie. Z tamtych miast można było podróżować koleją dalej po całym kraju. Dworzec otwarto 7 lipca 1849 roku i kosztował 7.850 funtów. W tamtych czasach okrzyknięto go najpiękniejszym dworcem kolejowy pomiędzy Sheffield a Lincoln. Po drugiej stronie Carlton Road przy torach wybudowano Station Hotel, który obsługiwał podróżnych przybywających do miasta koleją. Hotel istnieje w tym miejscu do dziś. W 1875 roku otwarto połączenie z Worksop na południe do Mansfield i Nottingham.

Wybudowanie dworca kolejowego w północnej części miasta spowodowało rozbudowę Worksop w tym kierunku. Pojawiły się reprezentacyjne i nowe domy wzdłuż Carlton Road. Przy Gateford Road budowano więcej zakładów pracy niż budynków mieszkalnych. W tamtym okresie była to najszybciej rozwijająca się dzielnica miasta.

Tory kolejowe w mieście otworzyły nowe możliwości szybkiego przesyłania towarów. Dzięki temu intensywniej zaczęły się rozwijać miejscowe słodownie. Słód drogą kolejową dostarczany był do browarów w Sheffield i Manchesterze. W 1852 roku w Worksop pojawił się duży koncern zajmujący się produkcją słodu – Clinton Malt Klins. W pobliżu torów kolejowych wybudowano dużą słodownie, która co cztery dni produkowała 300 kwart słodu. Na mapie miasta z 1860 roku można doliczyć się 29 budynków opisanych, jako słodownie. O wysokości produkcji słodu w tamtych czasach może mówić roczna kwota akcyzy za jej produkcję, która sięgała 50 tysięcy funtów. Co w tamtych czasach było naprawdę dużą kwotą.

W 1875 roku browarnik z Sheffield Thomas Berry otworzył dworzec słodowy przy torach u szczytu ulicy Sherwood Road. W 1876 roku John Preston wybudował dużą słodownię przy Eastgate w pobliżu torów kolejowych a w 1880 roku William Stones wybudował kolejną przy Gateford Road. Uzupełnieniem słodowni w Worksop stały się miejscowe browary. W 1881 roku z połączenia kilku mniejszych firm powstał w mieście browar Worksop and Retford Brewery Company.

Obok słodowni inną dziedziną przemysłu w Worksop, która była obecna w mieście i okolicy od dawna był przemysł drzewny. Znajdowało się tutaj wiele tartaków, które specjalizowały się w produkcji skrzynek dla fabryki sztućców z Sheffield. Po wschodniej stronie ulicy Priorswell Road w 1840 roku Benjamin Garside otworzył tartak, który produkował podkłady kolejowe na tory od Derby aż po Leeds. Kolejnym tartakiem w Worksop była firma Godley and Goulding, która mieściła się pomiędzy Eastgate i torami kolejowymi.

W mieście swoje nieduże firmy otworzyli wówczas rzemieślnicy produkujący drewniane krzesła Windsor. Tymi rzemieślnikami byli: John Gabbitas, Richard Allsopp, William Gilling, William Bramer i Jack Kelk. Szczególnie John Gabbitas wraz ze swoją żoną Elizabeth byli prekursorami w produkcji tych krzeseł w Worksop. John rozpoczął ich produkcję w 1822 roku i dość szybko rozwinął swój rodzinny interes, który istniał w mieście prawie sto lat i był prowadzony przez ich dzieci. Krzesła z Worksop, choć nie są już produkowane, wciąż znajdują się w wielu tutejszych domach. Można je rozpoznać po charakterystycznym stemplu stawianym na wewnętrznej stronie siedzenia zawierające nazwisko producenta.